donatie

Enig Kind Podcast

draag bij aan dit project

Samen met Eline van Oosterhout en FilmMoment gaan we een podcast maken over enig kind zijn. Eline is enig kind en gaat in deze podcast op zoek naar de antwoorden op de vragen die haar bezig houden. 

De ‘enig kind podcast’ 

Er lijkt in de media nog relatief weinig aandacht te zijn voor enig kinderen. Er is meer aandacht voor thema's rondom het opgroeien in een gezin met broers en zussen. Dit, terwijl er steeds meer enig kinderen bij komen in Nederland (De Volkskrant, 2021). Met de ‘enig kind podcast’ wil Eline een plek van (h)erkenning bieden voor enig kinderen. Een plek van representatie. Ze wil van andere enig kinderen horen hoe het was om op te groeien, ouder te worden en onherroepelijk op een gegeven moment je gezin los te moeten laten.

Het lijkt erop dat enig kinderen op latere leeftijd, wanneer hun ouders zijn overleden, minder gelukkig zijn dan kinderen met broers of zussen (De Volkskrant, 2021). In deze podcast wil Eline in gesprek gaan met enig kinderen die zo'n verlies al ervaren hebben. Ze onderzoekt hoe enig kinderen omgaan met dat verlies van hun ouders, omdat dit een onderwerp is dat haar de afgelopen jaren steeds meer bezighoudt. “Ik ben ook een enig kind en ik moet er niet aan denken om "alleen" achter te blijven. Daarom wil ik praten met ervaringsdeskundigen. Hoe is het voor hen om als enige lid van het gezin over te blijven? En hoe gaan zij hiermee om?” Niet alleen dit onderwerp komt aan bod, ook andere aspecten die komen kijken bij enig kind zijn zullen worden besproken. 

De motivatie voor de podcast 

Eline begint de podcast vanuit zowel haar eigen nieuwsgierigheid als vanuit angst. “Ik heb altijd al een broertje of zusje willen hebben. Eigenlijk droomde ik van een grote broer, omdat dit idee het meest tastbaar was voor mij; mijn ouders hebben een miskraam gehad, zo’n 1,5 jaar voordat ik werd geboren. Het was een jongetje, 7 maanden jong. Zijn naam was Robin. Ik heb  altijd gewild dat ik Robin écht als broer had gehad”.

De band met mijn ouders is altijd ontzettend sterk geweest. Ik deel vrijwel alles met hen en zij (denk ik) met mij. Maar de afgelopen jaren komt de vraag steeds vaker in me op hoe het zal zijn wanneer zij niet meer leven. Mijn ouders zijn al enigszins op leeftijd - mijn moeder was 40 toen ze mij kreeg, mijn vader 48 - en hoewel ze nu nog fit en gezond zijn, komt er een moment dat ze er niet meer zullen zijn. Met deze gedachte ben ik ontzettend in gevecht. Ik kan me mijn leven namelijk niet voorstellen zonder hen erin. En omdat ik geen broers of zussen heb om herinneringen over vroeger, over ons gezin mee te delen, vraag ik me af wat er van dat verleden overblijft. Wanneer herinneringen niet met anderen worden opgehaald, verwateren ze dan? Bestaan ze dan überhaupt nog wel?” - Eline van Oosterhout

Maatschappelijke relevantie

Stichting Social Film gelooft in de maatschappelijke relevantie van deze podcast. De toename van het aantal kinderen dat zonder broers of zussen opgroeit maakt dat het voor een grotere groep relevanter wordt en het gegeven dat zij op latere leeftijd minder gelukkig lijken te zijn dan anderen geeft aan dat het onderwerp aandacht verdient.

Impact

De maatschappelijke impact die we met deze podcast willen maken is met name op het gebied van verlies wanneer je als enige achterblijft en op het gebied van zorgtaken wanneer hier sprake van is. Hoe vang je dat op als enig kind?


Artikel Volkskrant